Οι αριθμοί, δια στόματος ….

Έρχονται οι άνθρωποι σε μένα (αναζητητές της Α-λήθειας τούς λέω και όχι πελάτες) και συζητάμε τα «συμβόλαια» της ζωής τους.

Πολύ συχνά μου αναφέρουν, ενίοτε με τη γλαφυρότητα που τα έχω αποτυπώσει, πώς βλέπουν τη ζωή.

Είναι ένας μπούσουλας για να διακρίνω τις ποιότητες των  αριθμών με τους οποίους χρειάζεται να εργαστούμε.

Όλοι, άλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο, θα βρούμε ένα τμήμα από τον καθρέφτη της δικής μας ψυχής, μέσα στις αφηγήσεις που ακολουθούν.

Με λένε εγωιστή, ξεροκέφαλο.

Δεν με ξέρουν αρκετά καλά, γι’ αυτό!

Εγώ που σκέφτομαι για όλους;

Εγώ που πέφτω στη φωτιά και τους γλυτώνω;

Άσε και το άλλο! Έχω ιδέες που αυτοί ούτε στον ύπνο τους. Βέβαια δεν θέλω να κάνω και τον ¨καμπόσο¨, αλλά πώς να το κάνουμε;

Ξέρεις πόσες φορές τους ξελάσπωσα; Πνίγονται σε μια κουταλιά νερό. Ε, δεν τους αφήνω!

Τους γλυτώνω, εγώ!!! Μια και δυο ξεπετάω τη δουλειά τους, να πάμε παρακάτω.

Το ξέρω ότι μπορώ να κάνω τα πράγματα και πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά και … απλά, τα κάνω.

Και αυτοί οι αχάριστοι, ….

Κουράζομαι για χάρη τους, αντί να ασχοληθώ με μένα. Ξοδεύω από τον χρόνο μου, αντί να οργανώσω τα επόμενα σχέδιά μου, απερίσπαστος.

Γίνομαι χίλια κομμάτια και ενώ είμαι ράκος, δεν τους φορτώνω με τα δικά μου και αυτοί όχι μόνο δεν ικανοποιούνται, ζητάνε κι άλλα και με λένε και εγωιστή.

Τελικά, είναι όλοι για τα μπάζα. ( ποιότητα του 1)

Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πολύ αγαπώ τους άλλους!

Πάντα έχουν προτεραιότητα.

Στην οικογένεια, στη δουλειά, στις παρέες. Εντάξει μωρέ, ας είναι ευχαριστημένοι και εγώ δεν πειράζει. Ξέρεις πόση χαρά νοιώθω όταν τους βλέπω να χαίρονται; Είναι σα να ζω με τη χαρά τους.

Μου αρέσει να τους προσφέρω.

Εγώώώ; Δεν άκουσες;

Σου είπα, δεν πειράζει.

Θα έρθει και η σειρά μου.

Μάλλον, δεν έχεις νοιώσει πως είναι να αγαπάς! Να γίνεσαι θυσία και να μη σε νοιάζει. Να τα δίνεις όλα!

Και οι άλλοι, ας μη σου λένε ποτέ ευχαριστώ, (γιατί, ξέρεις, δεν δίνεις για να ακούσεις ευχαριστώ), οι άλλοι λοιπόν ξέρουν, κατά βάθος, πόσο σημαντικός είμαι στη ζωή τους!

Βέβαια, μου λείπει λίγο η αγάπη, αλλά δεν πειράζει, κάποτε θα έρθει. ( ποιότητα του 2 )

Μου αρέσει να έχω κόσμο γύρω μου.

Παρέες, διασκέδαση, επισκέψεις, κουβέντα με όλο τον κόσμο. Ξέρεις πόσους φίλους έχω; Ξέρεις τι ακούω και για πόσους μαθαίνω, εκεί που κυκλοφορώ; Να σου πω για τον τάδε. Δεν το έχουν ακόμα μάθει τα κανάλια, αλλά ξέρω πως , ….

-Θα ήθελες να μου πεις για σένα; Νοιώθεις χαρά;

-……………………. Για μένα; Μμμμμ. Εντάξει! Ε! χαίρομαι, να είμαι με όλον αυτόν τον κόσμο, αλλά κουράζομαι κιόλας.

-Είναι πολύ όμορφο που διασκεδάζει, αλλά νοιώθεις χαρά; Μοιράζεσαι, με όλους αυτούς τα όνειρά σου, τα συναισθήματά σου; Τους λες αυτά που πραγματικά σκέφτεσαι; Τους αφήνεις να έρθουν κοντά στην καρδιά σου;

-Μα τι λες; Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο, όταν και αν βρω κάποιον που να αξίζει!

Μέχρι τότε, λίγο γράψιμο, λίγη μουσική, χορός, ζωγραφική.

Ό,τι κάνει κάποιον να είναι καλά με τον εαυτό του! ( ποιότητα του 3 )

Έχω πολλή δουλειά!

Χρειάζεται να ολοκληρωθεί! Πού χρόνος για μένα;

Άσε που δεν υπάρχει κανένας που να είναι ικανός να βάλει ένα χεράκι.

Αλλά ακόμα (μία στο εκατομμύριο) κι αν βρεθεί, χρειάζεται να τον επιβλέπω!

Μπορεί κάποιος άλλος να το κάνει τόσο καλά, όσο το θέλω εγώ;

Χρειάζεται να έχω τα μάτια μου δεκατέσσερα, μη τυχόν και κάνει κάτι λάθος. 

Αμ, και το άλλο; Να κάθομαι να εξηγώ το αυτονόητο.

Φέξε μου και γλίστρησα. Δεν θα το αντέξω! Και να λέω και να ξαναλέω τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια, πω πωωωω κουράστηκα!!!!

Πώς να τους εμπιστευθώ; Ότι και να κάνουν θα πρέπει να το ξαναβλέπω. Τρελό ξεβόλεμα.

Γι΄αυτό σου λέω!

Άσε καλύτερα μόνος μου, να έχω και τον έλεγχο. ( ποιότητα του 4 )

Δεν μπορείς να φανταστείς, τι σημαίνει η ελευθερία για μένα.

Είμαι μ΄ αυτόν τον άνθρωπο τόσα χρόνια, ακριβώς επειδή δεν με καταπιέζει!

Κάνω ό,τι θέλω. Χαίρομαι, διασκεδάζω, φλερτάρω. Ζω!!!

Άσε από ταξίδια! Δεν βάζω, κ@@ο κάτω! Πού με χάνεις πού με βρίσκεις, με μια βαλίτσα στα χέρια! Πετάω τη σκούφια μου, σου λέω!

Μόνο, μη τυχόν και μου πεις να αλλάξω δουλειά ή σπίτι!

Πω, πω! Το χειρότερό μου!

Δεν την παλεύω!

Προτιμώ να είμαι κάπου που γνωρίζω τα κατατόπια, ακόμα και αν δεν είναι και τόσο καλά, παρά να αναγκάζομαι να κολυμπήσω σε αχαρτογράφητα νερά! Ούτε καν.

Να σου εμπιστευθώ κάτι; Φοβάμαι πως θα χαθώ! ( ποιότητα του 5 )

Για όλα  ¨φταίνε οι γονείς μου¨ , ¨αχ, αυτή η μάνα μου¨, ¨Όσο για τον πατέρα μου, δεν θέλω ούτε να τα σκέφτομαι¨, ¨ήταν και εκείνος ο σύντροφος, που μαύρη η ώρα κι η στιγμή, που βρέθηκε στον δρόμο μου¨, ¨άσε ο προϊστάμενος! Στριφνός,…., εκνευριστικός, ….¨

και εγώ, από την άλλη, να τους φροντίζω όλους.

Να προσπαθώ, μια ζωή, να κρατώ τις ισορροπίες.

Δεν λέω, τους αγαπώ, αλλά όλα από μένα να τα περιμένουν;

Ξέρεις πόσο βαρύ είναι το φορτίο που κουβαλάω;

Κι ούτε ένα ευχαριστώ!

Δεν βλέπω την ώρα να γυρίσω σπιτάκι μου και να βρω, για λίγο, λίγη ησυχία.

Να σκεφτώ. Να γαληνέψω.

Και πάλι, νά ΄σου και στο σπίτι μου!

Νοιώθουμε σούπερ, μου λένε, εδώ! Η καλύτερη οικοδέσποινα!  ( ποιότητα του 6 )

Πόσο όμορφα και άνετα νοιώθω όταν απομονώνομαι!

Όταν ψάχνω τα κρυμμένα! Οι άλλοι με νομίζουν δυστυχισμένο, αλλά ξέρεις τί τους λέω; «δεν είμαι μοναχικός! Είμαι μοναδικός».

Όχι ότι το πολυπιστεύω. Το μισό μόνο.

Μ΄ αρέσει να μένω μόνος μου, τά΄ χω βρει με τον εαυτό μου. Φιλαράκια.

Όταν, δε, έχω την ευκαιρία να βρίσκομαι μέσα σε κάποιο δάσος ή στη θάλασσα, …., μη του μιλάτε του παιδιού!

Η καλύτερή μου!

Ή τα βιβλία! Τα πιο όμορφα και μακρινά ταξίδια του μυαλού κάνω μαζί τους.

Να σου πω ότι στην τελική, τα προτιμώ από τους ανθρώπους; Μη με παρεξηγήσεις, αλλά έτσι νοιώθω.

Το άλλο; Το μυαλό μου δεν με γελάει ποτέ!

Είναι σα να μου λέει κάποιος τι πρέπει να αποφεύγω και τι όχι.

Όταν δεν τα ακολουθώ, χτυπάω το κεφάλι μου, αλλά τι να σου κάνει μετά; ( ποιότητα του 7 )

Μου αρέσουν τα όμορφα πράγματα, τα ιδιαίτερα, τα ξεχωριστά, αλλά έλα μου που είναι ακριβά;  

Εντάξει ποιος δεν θέλει τα χρήματα, αλλά τελικά ποιοι τα έχουν; Κάτι άκυροι, κλέφτες, εκμεταλλευτές, αυτοί που πατάνε επί πτωμάτων.

Ε, όχι αγαπητή μου, τέτοια λεφτά δεν τα θέλω.

Ό,τι αποκτήσω θα το αποκτήσω με την αξία μου!

Θα αγωνιστώ και αν πέφτω θα ξανασηκώνομαι.

Αυτό δεν είναι η ζωή; Ένας αγώνας δρόμου και εγώ είμαι άλογο κούρσας.

Άτι! Που τρέχει ασταμάτητα, μέχρι το τέρμα.

Μιας και πιάσαμε τη ζωολογία, κάποτε μου είπαν ότι είμαι σαν τη γελάδα που ενώ έχει γεμίσει η καρδάρα, δίνει μια κλωτσιά και χύνει όλο το γάλα.

Ε, τι να κάνω; Δεν μπορώ τους συμβιβασμούς και τα μεσοβέζικα! Ή όλα ή τίποτα.

Με καταλαβαίνεις;

Ούτε μπορώ τα αφεντικά, τύπου βιτρίνα, φούμαρα και έτσι. Έχεις αξία δικέ μου; Να σε παραδεχτώ! Αλλιώς, δεν μετράς. ( ποιότητα του 8 )

Βλέπω τους ανθρώπους γύρω μου να υποφέρουν και δεν ξέρω τι να κάνω!

Πώς να τους συντρέξω; Νοιώθω τόσο άσχημα!

Εγώ να έχω, όσα έχω λίγα πολλά δεν έχει σημασία, και οι άλλοι να στερούνται. Δεν το αντέχω.

Τι κόσμος είναι αυτός; Γιατί τόση αδικία;

Κάτι πρέπει να κάνουμε. Να οργανωθούμε. Να το αλλάξουμε όλο αυτό.

Αλλιώς, δεν αξίζει να λες πως είσαι άνθρωπος.

Ξέρεις, θα ήθελα να μπορούσα να προσφέρω ακόμα πιο πολλά.

Και όταν ακούω να μου λένε ¨έτσι είναι τα πράγματα. Δεν αλλάζουν¨, ¨Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη¨ και άλλα τέτοια αποκαρδιωτικά, τα ¨παίρνω¨.   

Ή, όταν βλέπω όλους αυτούς που κρύβονται πίσω από συλλόγους, οργανώσεις, κινήσεις, επιτροπές, σωματεία και εκμεταλλεύονται τον πόνο του κοσμάκη, για να γεμίσουν τις ήδη παραφουσκωμένες τσέπες τους, τρελαίνομαι. ( ποιότητα του 9 )

Ο καθένας από εμάς μπορεί και δικαιούται να βιώνει μια πλήρη ζωή, με επίγνωση.

Την επίγνωση που έχει όποιος γνώρισε και αποδέχθηκε τον εαυτό του και, ευτυχώς, οι αριθμοί μάς παρέχουν ένα αποτελεσματικό εργαλείο προς αυτή την κατεύθυνση.

Μας ανοίγουν νέους δρόμους και μας δίνουν το κλειδί της ζωής μας, στο χέρι μας, για να ξεκλειδώσουμε τα αμπάρια του μυαλού!!!