Η ανατροφή ενός παιδιού είναι μια δύσκολη υπόθεση. Κανείς δεν ξέρει πως να γίνει καλύτερος γονέας από την αρχή. Δεν υπάρχει σχολείο, δεν υπάρχει συγκεκριμένη εκπαίδευση. Όλοι μαθαίνουμε στην πορεία. Η συμβουλευτική γονέων έρχεται να ενώσει τα κομμάτια που ήδη υπάρχουν μέσα μας.

Ως γονείς πρέπει πρώτα να επικοινωνήσουμε με την δική μας παιδική ηλικία, να θυμηθούμε πως αισθανόμασταν ως παιδιά και πως αντιμετωπίζαμε τις καταστάσεις. Ένα παιδί περιμένει από τους γονείς τους να κατανοήσουν τα συναισθήματά του, είτε αυτά είναι θετικά είτε αρνητικά, και θέλει να του μάθουν πως μπορεί να τα διαχειρίζεται. Αναζητά την ταυτότητά του μέσα από τα μάτια, τις συμβουλές και τα λόγια των κηδεμόνων του.

Πολλές φορές, όμως,  υποσυνείδητα προβάλλουμε στα παιδιά τις δικές μας απαιτήσεις και τους ρόλους που θέλουμε να αναλάβουν, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε εάν αυτά που αναζητούμε εμείς είναι επιθυμίες και του ίδιου του παιδιού μας ή εάν ταιριάζουν στην προσωπικότητά του.

Εάν οι γονείς καταλάβουν τα δικά τους συναισθήματα και με ώριμη σκέψη συνδεθούν με το παιδί τους, τότε η σχέση τους θα αναπτυχθεί με βάση την εμπιστοσύνη και την ασφάλεια. Η επιβράβευση, η εκτίμηση, η ευγνωμοσύνη και η ενθάρρυνση είναι βασικά χαρακτηριστικά που μπορούν να οικοδομήσουν μια υγιή σχέση γονέων-παιδιού.