Η φροντίδα ηλικιωμένων, και ειδικά εκείνων που δυσκολεύονται να αυτοεξυπηρετηθούν ή πάσχουν από κάποια ανίατη ασθένεια, είναι μια δύσκολη υπόθεση, που οδηγεί τόσο σε σωματική εξάντληση όσο και σε συναισθηματικό τέλμα.
Οι ανάγκες του ατόμου που φροντίζουμε έρχονται σε πρώτο πλάνο και πολλές φορές οι συγκρούσεις, οι δυσκολίες και η αντιμετώπιση της κατάστασης μπορεί να μας οδηγήσουν σε συναισθηματικές εξάρσεις, έντονα ξεσπάσματα και επιθετικές συμπεριφορές, είτε προς τον ίδιο, είτε προς τον περίγυρο γενικότερα.
Οι αυξημένες απαιτήσεις φροντίδας επιδρούν στην υγεία των ατόμων που την έχουν αναλάβει, επηρεάζοντας σε μεγάλο βαθμό την συμμετοχή τους σε κοινωνικές και επαγγελματικές δραστηριότητες, τον ελεύθερο τους χρόνο, την κοινωνική τους θέση και την οικονομική τους κατάσταση.
Μαζί αντιμετωπίζουμε τις συναισθηματικές εξάρσεις και τις αρνητικές σκέψεις που έχουν δημιουργηθεί από την κατάσταση, εστιάζουμε στην αλλαγή του τρόπου αντίληψης, περιορίζουμε τις αρνητικές επιπτώσεις και κοιτάμε πως μπορούμε να αφιερώσουμε και χρόνο για εμάς τους ίδιους, για να μπορέσουμε να αποδώσουμε καλύτερα στην φροντίδα των υπερηλίκων.
