
ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ
“Όταν σου ζητώ να μ’ ακούσεις κι εσύ αρχίζεις να δίνεις συμβουλές
δεν έκανες αυτό που σου ζήτησα.
Όταν σου ζητώ να μ’ ακούσεις κι εσύ αρχίζεις να μου λες γιατί
δε νιώθω και τόσο ωραία.
Ποδοπατείς τα αισθήματα μου.
Όταν σου ζητώ να μ’ ακούσεις και νιώθεις υποχρεωμένος να κάνεις κάτι
για να λύσεις τα προβλήματα μου, δεν με κατάλαβες, όσο κι αν φαίνεται παράξενο.
Ίσως γι’ αυτό η προσευχή αποδίδει σε μερικούς ανθρώπους
επειδή ο Θεός είναι βουβός και δεν προσφέρει συμβουλές
και δεν προσπαθεί να τακτοποιήσει πράγματα.
Ο Θεός ακούει μόνο κι εμπιστεύεται εσένα
να τα βγάλεις πέρα με τον εαυτό σου.
Γι’ αυτό, σε παρακαλώ, πρόσεξέ με κι άκουσέ με.
Κι αν θέλεις να μιλήσεις, περίμενε μια στιγμή,
θα ‘ρθει η σειρά σου.
Σου υπόσχομαι να σ’ ακούσω κι εγώ προσεκτικά.”
Από το βιβλίο «Ν’ αγαπάμε ο ένας τον άλλον» του Λέο Μπουσκάλια.
Related Posts
Μπροστά στην ¨ οθόνη ¨
Περιδiαβαίνοντας και εγώ στο διαδίκτυο, παρατηρώ ένα πανηγύρι αναρτήσεων....
Απογραφή Τέλους χρήσεως
Ως Οικονομολόγος, έχω κατά νου πως, κάθε χρόνο τέτοια περίοδο, οι οικονομικές...
Η λογιστική του (“Χριστουγεννιάτικου”) Πνεύματος
Άλλος ένας χρόνος μας αποχαιρετά και για άλλη μια φορά η ελπίδα ρίχνει τα...
Τα τέσσερα στυλ γονεϊκής συμπεριφοράς δημιουργούν τον Ηγέτη της ενήλικης ζωής (γ’ μέρος)
Αυτό το στυλ γονικής μέριμνας (ανεκτική, δημοκρατική γονεϊκή συμπεριφορά) είναι...