Ο τροχός της αλλαγής, ξαναγυρίζει!

Στη ζωή μας συμβαίνουν, κατά καιρούς, πολλές αλλαγές. Κατά την περίοδο της μετάβασης, από την μία κατάσταση στην άλλη, περνάμε από το στάδιο του πένθους. Ακόμα και αν η νέα κατάσταση είναι ευχάριστη, για παράδειγμα φεύγεις από το σπίτι των γονιών για να συγκατοικήσεις με τον/την αγαπημένο/η σου, ή πουλάς το παλιό σου αυτοκίνητο επειδή αγόρασες καινούργιο, ή βρήκες μια νέα εργασία, ακριβώς όπως σου αρέσει κ.ο.κ., μεσολαβεί μία περίοδος κατά την οποία περνάμε μέσα από την σκοτεινή μας πλευρά!

Είναι η περίοδος του αποχωρισμού από το παλιό, που έχει όλα τα στοιχεία του γνώριμου, του οικείου, της συνήθειας, άσχετα από το αν μας άρεσε ή όχι, και περνάμε σε μία νέα συνθήκη άγνωστη, που χρειάζεται αναγνώριση και θα μεσολαβήσει ένα διάστημα προσαρμογής στο νέο που, δεν το συζητάμε,  είναι αυτό που ήθελες!!!

Σε ένα τέτοιο σταυροδρόμι βρισκόμαστε όλοι αυτή την περίοδο. Άλλαξε ξαφνικά, πριν από μερικές βδομάδες, η ζωή όλων μας, θα τολμούσα να πω, επιθετικά.

Δεχτήκαμε, αναγκαστικά, τη νέα κατάσταση και ανακαλύψαμε πόσο ικανοί είμαστε να προσαρμοζόμαστε στο νέο, ακόμα και αν αυτό δεν μας αρέσει ή δεν το έχουμε επιλέξει εμείς.

Μέσα σ΄ αυτό το χρονικό διάστημα ξαναθυμηθήκαμε τα ταλέντα μας, ανακαλύψαμε νέα, ξαναβρεθήκαμε με τον εαυτό μας, ξανασυστηθήκαμε με τα μέλη της στενής μας οικογένειας.

Το “μένουμε σπίτι” έγινε “μαζί στο σπίτι” και, αυτό το «μαζί», μας έδωσε την ΜΕΓΑΛΗ ευκαιρία να αναπτυχθούμε και σαν άτομα.

Τώρα, έρχεται η ώρα της αλλαγής. Αυτή τη φορά γίνεται πιο ομαλά από την προηγούμενη.

Το μεσοδιάστημα της προσαρμογής θέλει τον χρόνο του!

Βγαίνοντας από την ¨απομόνωση¨, να μη της επιτρέψουμε να φωλιάσει στη σκέψη μας. Να μη της δώσουμε από το μερίδιο της επόμενης στιγμής, που είναι η στιγμή της «απελευθέρωσης από το παλιό».

Ας διεκδικήσουμε τη χαρά, στη νέα μας πραγματικότητα, με σεβασμό, φροντίδα και αγάπη στον εαυτό μας.

Χρειάζεται να διατηρήσουμε όλες τις ποιότητες, που καταφέραμε να ξαναθυμηθούμε!

Να κρατήσουμε βαθιά χαραγμένο στη μνήμη μας, πως το μόνο σίγουρο είναι το Τώρα και να το βιώνουμε σε όλο του το μεγαλείο.

Να ασχοληθούμε με τα ουσιαστικά, αφού τελικά μόνο αυτά έχουν σημασία!

Διψάμε για ζωή! Τη δικαιούμαστε!

Είναι στο χέρι μας να τη ζήσουμε και να της δώσουμε την αξία που έχει!

Διδαχθήκαμε πως το μεγαλύτερο δώρο είναι η ίδια η ζωή! Να μη το ξεχάσουμε ΠΟΤΕ αυτό το μάθημα!