Τα τέσσερα στυλ γονεϊκής συμπεριφοράς δημιουργούν τον Ηγέτη της ενήλικης ζωής (γ’ μέρος)

Αυτό το στυλ γονικής μέριμνας (ανεκτική, δημοκρατική γονεϊκή συμπεριφορά) είναι επίσης γνωστό ως «επιεικής συμπεριφορά» και διαμετρικά αντίθετο από το αυταρχικό στυλ. Αυτή η προσέγγιση μπορεί να αποβεί επιβλαβής για το παιδί, επειδή οι γονείς ενδίδουν στις απαιτήσεις του και είναι ανεκτικοί στην κακή συμπεριφορά του. Κάποιες φορές το παιδί γίνεται δυνάστης των γονέων, οι οποίοι έχουν λίγες απαιτήσεις. 

Είναι φιλελεύθεροι με το παιδί και δεν θέλουν να του επιβάλουν την άποψή τους. Ο ρόλος που αναλαμβάνουν είναι του καλού φίλου, αντί για του γονέα. Σ΄ αυτή τη σχέση, σχεδόν δεν υπάρχουν κανενός είδους κανόνες, ούτε δομή. Το παιδί μεγαλώνει με περιορισμένο αυτοέλεγχο και χωρίς πειθαρχία.

Χαρακτηριστικά Ανεκτικών Γονέων:

• Δεν έχουν κανόνες και πρότυπα για τα παιδιά και ακόμα και τους λίγους κανόνες, που μπορεί να θέτουν, δεν τους τηρούν και συχνά τους παραβιάζουν οι ίδιοι, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις του παιδιού.
• Για να πείσουν το παιδί να κάνει κάτι, το δωροδοκούν.
• Αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν τις απαιτήσεις του παιδιού.
• Δείχνουν ανίσχυροι και αδύναμοι
• Δεν δημιουργούν αίσθημα ασφάλειας στα παιδιά

Παιδιά με ανεκτικούς γονείς

• Συναισθηματικά ανεπαρκή.
• Ανυπόμονα και ανικανοποίητα.
• Δεν έχουν την ικανότητα να θέτουν σαφείς στόχους και να μείνουν προσηλωμένα σ΄αυτούς.
• Νοιώθουν απόρριψη όταν δεν ικανοποιούνται οι επιθυμίες τους.
• Έχουν χαμηλό αυτοέλεγχο.
• Αντίδραση στους κανόνες και την πειθαρχία.
• Δύσκολα αναπτύσσουν κοινωνικές δεξιότητες και παρουσιάζουν ναρκισσιστική συμπεριφορά.
• Αντιτίθενται σε κάθε είδους έλεγχο και εξουσία.
• Τα ίδια, ίσως γίνουν αυταρχικοί γονείς.

Για ένα παιδί σαφώς είναι μεγάλη ¨τύχη¨ να έχει έναν ανεκτικό γονιό. Έχει απόλυτη  ανεξαρτησία να κάνει ό, τι θέλει. Ωστόσο, αυτό μακροπρόθεσμα μπορεί να αποβεί επιζήμιο. Το καλό μ΄αυτό το μοντέλο γονικής συμπεριφοράς είναι ότι η αγάπη μεταξύ των μερών είναι έκδηλη. Και η αγάπη είναι η απαραίτητη τροφή για την ανάπτυξη του παιδιού.

Ένας δημοκρατικός ηγέτης αναπτύσσει την ομοφωνία μέσω της συμμετοχής και χαρακτηρίζεται από την φράση «Τι πιστεύεις;». Έχει την ικανότητα να συνεργάζεται, να αναπτύσσει την επικοινωνία, να ακούει και να στέλνει πειστικά και ξεκάθαρα μηνύματα. Επίσης καλλιεργεί κλίμα εμπιστοσύνης, σεβασμού και αφοσίωσης. Ενθαρρύνει την πρωτοβουλία, μεταβιβάζει αρμοδιότητες και υποστηρίζει τους υπαλλήλους. Θεωρεί το προσωπικό ικανό για αυτοκαθοδήγηση και άξιο εμπιστοσύνης. Θεωρείται κατάλληλος στις περιπτώσεις όπου ο ηγέτης νιώθει αβέβαιος για το ποια είναι η καλύτερη κατεύθυνση που πρέπει να πάρει και χρειάζεται ιδέες και οδηγίες από ικανούς υπαλλήλους, αλλά ακόμα και όταν υπάρχει ένας καθορισμένος στόχος, το δημοκρατικό στυλ λειτουργεί καλά όταν χρειάζονται νέες ιδέες για την επίτευξη αυτού του στόχου.

Στο στυλ δημιουργός δεσμών ο ηγέτης δημιουργεί κλίμα αρμονίας και συναισθηματικούς δεσμούς. Χαρακτηρίζεται από την φράση «οι άνθρωποι πάνε πρώτα».

Έχει την ικανότητα της ενσυναίσθησης ( empathy), δημιουργεί σχέσεις και επικοινωνία στο εργασιακό περιβάλλον. Μοιράζεται ιδέες και εμπνεύσεις, αφήνει στους υπαλλήλους να εργαστούν με τον τρόπο που εκείνοι θεωρούν πιο αποτελεσματικό και τους υποστηρίζει.

Επίσης αναγνωρίζει και επιβραβεύει το προσωπικό και καλλιεργεί το συναίσθημα της δέσμευσης και της αφοσίωσης.

Θεωρείται ιδιαίτερα αποτελεσματικός στις περιπτώσεις όπου υπάρχουν προστριβές στο εργασιακό περιβάλλον ή όταν θα πρέπει να παρακινηθούν οι άνθρωποι κατά την διάρκεια πιεστικών καταστάσεων.

Το άρθρο αποτελείται από 4 μέρη. Διαβάστε το τελευταίο μέρος που αναφέρεται στα στυλ γονεϊκής συμπεριφοράς.