Τα τέσσερα στυλ γονεϊκής συμπεριφοράς δημιουργούν τον Ηγέτη της ενήλικης ζωής (δ’ μέρος)

Το συγκεκριμένο μοντέλο (γονεϊκή συμπεριφορά παραμέλησης) είναι γνωστό ως ο «μη εμπλεκόμενος» γονιός. Αυτό το στυλ είναι επιζήμιο για το παιδί. Οι γονείς δεν έχουν καμία προσδοκία από το παιδί τους και είναι αδιάφοροι γι ‘αυτό. Δεν ανταποκρίνονται, ούτε απαιτούν. Αυτοί οι γονείς παρέχουν τις βασικές ανάγκες όπως σπίτι, φαγητό και ρούχα, αλλά είναι απόμακροι μέχρι αδιάφοροι για τη ζωή του παιδιού τους.

Οι μη εμπλεκόμενοι (απόντες- απόμακροι) γονείς ίσως έχουν υποστεί και οι ίδιοι παραμέληση ή βία, στην παιδική τους ηλικία, πιθανόν να αντιμετωπίζουν  κάποιο ψυχικό πρόβλημα όπως π.χ. κατάθλιψη ή υπέρμετρο άγχος. 

Το συγκεκριμένο στυλ συμπεριφοράς, έχει γενικά αρνητικό αντίκτυπο στο παιδί, ειδικά στην εκπαίδευση και στις σχέσεις του. Για να δημιουργηθούν υγιείς σχέσεις με την οικογένεια χρειάζεται οι γονείς να αναζητήσουν βοήθεια, από την οικογένειά ή έναν σύμβουλο για να ξεπεράσουν το πρόβλημά τους.

Χαρακτηριστικά των μη εμπλεκόμενων Γονέων:

• Δεν  ικανοποιούν τις ανάγκες του παιδιού.
• Δεν γνωρίζουν τι συμβαίνει στη ζωή του παιδιού.
• Δεν δίνουν την ευκαιρία στο παιδί να μοιραστεί ή να εκφράσει τα συναισθήματά του.
• Απουσιάζουν πολλές ώρες από το σπίτι.
• Δεν γνωρίζουν τους φίλους και τους δασκάλους του παιδιού.
• Δεν συμμετέχουν στη ζωή του παιδιού τους.
• Για το παιδί, έχοντας παραμελημένους γονείς είναι σχεδόν το ίδιο με το να μην έχουν γονείς, καθώς δεν υπάρχει ζεστασιά στη σχέση.

Παιδιά με μη εμπλεκόμενους (απόντες- απόμακρους) γονείς

• Είναι παρορμητικά.
• Έλλειψη αίσθησης πειθαρχίας και εξωτερικής δομής.
• Έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση.
• Έλλειψη αυτοελέγχου.
• Συναισθηματική ανωριμότητα.
• Είναι επιρρεπή σε εθισμούς και ψυχικά προβλήματα.

Τα παιδιά δυσκολεύονται να δημιουργήσουν σχέσεις με τους συνομηλίκους τους. Τα μεγαλύτερα παιδιά στην οικογένεια, συχνά αναλαμβάνουν γονικό ρόλο για τα μικρότερα αδέλφια τους. Η σχέση τους με τους γονείς είναι δυσάρεστη και αυτό δημιουργεί μία δυσκολία γενικότερα στη διαμόρφωση σχέσεων αργότερα στη ζωή τους.

Αυτό το στυλ δεν είναι δυνατόν να συγκριθεί με κάποιο από τα ηγετικά προφίλ. Αν κάποιος είναι απών ή αδιάφορος δεν μπορεί να είναι ηγέτης, ούτε καν του ίδιου του εαυτού του.

Περιορισμοί Κατηγοριοποίησης Στυλ Γονεϊκού Χαρακτήρα

Τα προαναφερόμενα στυλ γονεϊκής συμπεριφοράς δεν είναι συμπαγή. Δεν είναι απαραίτητο οι γονείς να ανήκουν σε ένα από τα τέσσερα στυλ. Υπάρχει ένα βασικό που υπερισχύει των άλλων και εφαρμόζεται σε ποσοστό περίπου 60%.

Οριοθετούνται με βάση δύο παραμέτρους: την ανταπόκριση (από πλευράς παιδιού) και την απαίτηση (από πλευράς γονιού).

Με τον ίδιο τρόπο, οι επιπτώσεις της εκάστοτε συμπεριφοράς του γονιού, δεν είναι αποτέλεσμα μαθηματικής εξίσωσης από την οποία προκύπτει απολύτως ΚΑΙ συγκεκριμένα, η στάση ζωής του παιδιού. Δείχνει όμως ποια είναι η μεγαλύτερη πιθανότητα.

 Για παράδειγμα, το παιδί ενός αυταρχικού γονέα δεν χρειάζεται απαραίτητα να αισθάνεται ανασφαλές ή να έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι είναι καλό για το παιδί οι γονείς να ακολουθούν διαφορετικά στυλ. Κάθε παιδί είναι διαφορετικό και κάθε παιδί χρειάζεται διαφορετική πρακτική γονεϊκής συμπεριφοράς. Βέβαια αξίζει να σημειωθεί ότι για το παιδί συμβάλλει πολύ περισσότερο η συμπεριφορά του «κυρίαρχου» γι΄ αυτό γονέα. Δηλαδή αυτού με τον οποίο έχει πιο δυνατό συναισθηματικό δεσμό. 

Άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν την προσωπικότητα και τη συμπεριφορά  του παιδιού είναι:

·  Η έμφυτη και φυσική συμπεριφορά του παιδιού και ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς επικοινωνούν μαζί του

·  Η στάση του δασκάλου απέναντι στο παιδί και πώς ευθυγραμμίζεται με το στυλ του γονέα

·  Επιρροή της κοινωνικής ομάδας στην οποία ανήκει

·  Η επιρροή του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο αναπτύσσεται

·  Η οικονομική κατάσταση της οικογένειας

·  Ο δεσμός της οικογένειας

Άλλοι παράγοντες, που παίζουν επίσης ρόλο στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς του παιδιού, είναι ο πολιτισμός, το εθνικό υπόβαθρο και η κοινωνική δυναμική.

Παρ΄ όλ΄ αυτά μπορούμε, με βάση σχετικές έρευνες, να ισχυριστούμε ότι η έγκυρη γονική μέριμνα συνδέεται με θετικά αποτελέσματα, υγιείς συμπεριφορές όπως η αυτοεκτίμηση και η αυτοπεποίθηση. Τα στυλ που πρέπει να αποφεύγονται είναι του απαιτητικού γονέα και του απόντα. Έχουν επιπτώσεις στον ψυχισμό του παιδιού που επηρεάζουν την ψυχική του υγεία σαν ενήλικα.

Με την ίδια λογική και τα ηγετικά στυλ δεν είναι συμπαγή. Ο Ηγέτης χρειάζεται να έχει αναπτυγμένη συναισθηματική Νοημοσύνη και να λειτουργεί ως ¨γονέας¨ που επιθυμεί την εύρυθμη και ομαλή πορεία της ¨μεγάλης οικογένειας¨, με στόχο την ανάπτυξή της, εξασφαλίζοντας παράλληλα με την ψυχική υγεία των μελών της και την ευρωστία της σε ευρύτερο επίπεδο.